PRZESTEROWANY PION INTELEKTUALNO -ŻYCIOWY

      Pomyśl, kto i kiedy przesterował ci życie. Przecież jeszcze tak niedawno byłeś nie tylko pełen energii, ale ogarniałeś tysiące spraw j e d n o c z e ś n i e.

     I jeszcze miałeś czas na częste kontakty z przyjaciółmi, na wypady krajoznawcze, zbierałeś osobiście grzyby, jagody, leśne maliny, organizowałeś spotkania przy ognisku i nieśmiertelnej kiełbasce. 

        Na stole zobaczyłeś sernik.  Od razu zaświtała łobuzerska myśl, aby wydłubać rodzynki, jak to było za  czasów, kiedy byłeś mały. Obecnie, kiedy jesteś większym chłopcem, nie wypada ci grzebać w cieście. Jesteś już za duży na podbieranie ukradkiem, choć nawet nie wiesz, kiedy tak szybko urosłeś. 

       Masz przecież świadomość, że nie zawsze miałeś zmarszczki, nie zawsze miałeś na nosie okulary, a w uchu aparat. Nie trzeba było powtarzać słów, bo słyszałeś nie tylko dobrze, ale nawet za dużo.

      Zastanawiałeś się, kiedy i jak to się stało, że  za bardzo dojrzałeś, a za chwilę może będziesz już przejrzały. Nie trzymasz też p e w n i e – jak kiedyś – pionu intelektualnego i życiowego, chociaż  się starasz. Nadrabiasz miną, pozą, uśmiechem. 

       Nie wiadomo,  kiedy przychodzi  ten czas. Właśnie zdajesz sobie sprawę z faktu, że zwyczajnie nie pasujesz do tego świata, ponieważ już go nie pojmujesz.

      Właśnie zachęcają cię do robienia belfie. To takie selfie  od tyłu. I myślisz  jak starszy człowiek:  ale po co mi takie zdjęcie. Ja tej belfiefoci sobie NIE ZROBIĘ, a i znajomi pewnie nie marzą o oglądaniu zmumifikowanego tyłka. Nie zrobisz sobie twarzy od tyłu  i  NIE WRZUCISZ na Instagram ani nawet Facebook, aby pochwalić się gołymi pośladkami.  Może pojędrnienie by coś pomogło i mnóstwo ćwiczeń przed lustrem, bo to nie takie proste.      Trzeba  bowiem  umieć o d p o w i e d n i o wypiąć tę pupę. Należy również  nabyć specjalne urządzenie belfiestik, przymocować do smartfona i dopiero zdjąć te niewymowne. Skoro masz opory, zacząłeś właśnie… odstawać.

       Cz.  Brudek na swojej stronie na Facebooku podał zakładkę: nametests.com.   Każdy może sprawdzić, jak będzie wyglądał za 50 lat, za 10 lat. Niektórym urośnie broda, przerzedzą włosy, innym przybędzie czoła. Niby wypada się cieszyć, bo oznacza to więcej doświadczenia i mądrości, ale i tak, mniemam, chciałbyś zamienić tę posiwiałą wiedzę na młodzieńczy brak doświadczenia.      

      Pomyśl, kiedy to zaczęło przybywać po kolei:  leków,  zapisków na lodówce, fiszek w notatniku, a nawet kartek do sklepu, ponieważ nie wiesz, czy aby zapamiętasz wszystkie produkty. Przyszedł  także niepostrzeżenie czas, kiedy zaczęło się odsuwanie książki od siebie, aby przeczytać tekst. No i w końcu trzeba byłoby przedłużyć rękę o kij od szczotki. Okulista najpierw przepisał jedne plusy do czytania, a potem drugie do chodzenia i oglądania telewizji. Na nosie już zaczęło przybywać.

      Dawniej jak kangurek skakałeś na taboret, aby zawiesić firanki, a obecnie taszczysz się na ten stołek na raty. Upadłeś na ulicy. Kiedyś nikt tego nie zaważył, tak szybko wstałeś w ułamku sekundy. Gdy teraz się przewrócisz, leżysz bracie i czekasz, aż cię ze dwóch ludzi podźwignie.

      Niepostrzeżenie, ale nieubłaganie ubywa sił. Już nie jesteś w pionie, chociaż głowę trzymasz jeszcze w  chmurach. Znów przybywa podpórek w postaci czyjegoś ramienia,  kijków czy laski. Mój znajomy, który ma osiemdziesiąt trzy lata zawsze zabiera parasolkę z sobą – i jak dowcipnie  sam mówi – udaje, że za chwilę będzie padał śnieg, deszcz czy jako ochrona  przed słońcem. Nigdy parasola nie otwiera, ponieważ służy on po przeróbce  jako rodzaj eleganckiej laski.

      Dowiadujesz się, że obecnie modny styl to styl rockowy no i frędzle.  Helow,  heloł może i  metryka ci pożółkła, ale chociaż w modzie dotrzymasz kroku młodszym. Przeglądasz się w sklepie ze wszystkich stron. Nic z tego. Nawet z odwrotnej strony, chociaż wszyscy uważali, że masz niczego sobie to z tyłu liceum. Rockowa koszula i bluza z frędzlami nijak jednak nie pasują do twojej mocno nadgryzionej zębem czasu postury. Nie będziesz przecież jakimś tam Indianinem.

     Intelekt także pozostawia wiele do życzenia. Coraz trudniej o zbudowanie prostego niczym przysłowiowy cep zwykłego zdania w rodzimym języku. Prędzej też zdobędziesz Mount Everest niż nauczysz się chińskiego. To już wiesz, mimo że dużo czytasz, rozwiązujesz krzyżówki, stosujesz trening umysłowy. Ale póki trafiasz do domu, nie jest tak źle – pocieszasz się. A pocieszaj się, bo czas ciągle do przodu i nieustannie  odmierza te sekundy. Na niekorzyść dla ciebie.

      Jedyna pociecha, że – jak pisze John Selen – „starzy przyjaciele są najlepsi, podobnie jak stare buty są najwygodniejsze”. Starym winem także się pocieszysz. I to chyba tyle,  aż tyle.