O DIABŁACH, ANIOŁACH I FRAZEOLOGIZMACH

             Wreszcie coś dla miłośników dreszczowców, a konkretnie o piekielnych mękach, jakie diabeł zafundował świadomości i wyobraźni ludzkiej.

       Po pierwsze dlatego, aby wpisać się w krajobraz modnych egzorcyzmów, przy czym na odkrywczość w zakresie odsłaniania zaprzedania diabłu duszy jednak bym nie liczyła. Po wtóre, aby dać wyraz, a nawet kilka, że diabeł nie taki straszny, jak go malują. W każdym razie charakterologicznie ciekawszy, dowartościowuje, jeśli tylko jesteś od niego ładniejszy. Po trzecie wreszcie, aby po przeczytaniu wstępu, nikt już nie miał wątpliwości, że dalej czytać nie warto. Panu Bogu zapalimy świeczkę, a diabłu ogarek w razie czego.

        Na skutki tego, co nagle, to po diable wpływu nie mamy, ale też w szczególności dotyczy wiadomych spraw, kiedy człowiek się spieszy, to się ta bestia cieszy. Otóż przywołane związki frazeologiczne  na tego, który modli się pod figurą, a diabła ma pod skórą mają mizerny skutek, skoro złego diabli nie biorą i już. A stanie się tak za przyczyną posyłania ludzi do diabła i tam, gdzie mówi dobranoc. Choć diabła nie ma w Starym Testamencie, nie ma u Jana, u  Pawła i w listach, to przecież nieźle potrafi namieszać swoim ogonem. Nawet swego czasu ksiądz J. Kaczkowski szukał go na przystanku Woodstock i bestyi nie znalazł. Za to kiedyś straszył w Galilei, a obecnie czasem na lekcjach religii.

        Z określeniem ‚diabli nadali’ wiąże się natomiast odrębna historia, wszak kiedyś lamp błyskowych nie było, a jak tu żyć bez fleszy, kiedy licho nie śpi, więc posyłało się do diabła, a nawet do stu diabłów i sprawa była wielokrotnie nagłaśniana. Opętanie to sprawa niezmiernie widowiskowa i wówczas do pieca  trzeba było dokładać a dokładać. Wprawdzie nie są zbadane wyroki, ale jak wówczas rozróżniano choroby duszy od umysłowych, trudno pojąć. Z moich obserwacji wynika, że w zasadzie jakiś diabełek to w każdym mieszka i nawet święconej się nie boi.

      Skoro na początku było o diable, to na koniec dla równowagi będzie o aniołach. Ale nie myślcie, że chodzą parami, czy poczwórnie za nami i ostrzegają przed złem tego świata. Uczeni teologowie jasno mówią: prostego przekazu dusz z zaświatów nie ma. Nie ma co się łudzić.

         Ki diabeł mi namieszał ogonem w tym poście. Nawet advocatus diaboli nie pomoże, jeśli diabeł tkwi w szczegółach. Apage satana!  Nie diabli wezmą ten post, a rozsierdzony jak wszyscy diabli prawy autor. Może nawet jaki pavulon podać. A może dotknąć skrzydłem anioła i powiedzieć: nie idź tą drogą ani w ogóle, ani w szczególe diabelska wyobraźnio.