SŁOWNICTWO UBOŻEJE, POTOCZYZNY MAJĄ SIĘ DOBRZE.

        Mistrzowie języka są zgodni: język codzienności ubożeje. Zjawisko to najbardziej widoczne wśród młodzieży szkolnej. Migawkowość komunikacji, upraszczanie języka, mówienie memami i zastępowanie potocyzmami słychać nie tylko w szkole, ale i z telewizyjnych okienek.

         Po upewnieniu się co do stanu moich przedmóżdży, zapodaję rozmowę gimbazjalistów dotyczącą odkrywczego tematu zadania, jakim było napisanie biografii T. Kościuszki.

– Siema,  ziom. Hista upadła na głowę. Myśli, że nie mamy nic innego do roboty, jak tylko pisać. Szkoda czasu. Nie kumam tych hardkorowych gadek, ale beki na lekcji nie zrobię.

– Fejsbukowy nie jesteś, czy co. Ja obczaiłem już  Wiki, ale tyle tam tego, pół dnia czytania, a pisania…peruka mi wcześniej spadnie. Podobno w Stanach koleś ma niewiele mniej pomników od J. Waszyngtona.

–  Spoko. Kliknij w ściągę, tam przystępnie piszą i krótko, nie będziesz nudy szuflą zbierał.

– Kiepsko to czuję. Nawet memów na jego temat nie znalazłem. Musi być sztywniak. Oświeć mnie w temacie tego renesansu.

 – Ale młot z ciebie, nie wymiękaj. Nakręcimy taką bajerkę, że mucha nie siada. Pełny luzik, stary.

 – Odbekaj to, bo atmosfera robi się tak ciężka, że nożem kroić. Twój adres, twoje dane i nic się nie zgadza, koleś.

 -Ty to mógłbyś pocieszyć nawet wierzbę płaczącą.

– Gadka szmatka. Weź wbijaj na serwer temacik i lecimy z tym koksem.  A wiesz, że podobno jedna starsza ciotka wystraszyła się, jak w telewizji gadali, że kogoś wsadzili na kilka lat za kraty za posiadanie paru torebek koksu. A ona… jarzysz, w piwnicy miała tego koksu kilka ton i nie wiedziała, że teraz już się tym nie pali, bo w telewizji mówili tylko, że piece trzeba  likwidować. Że też może być ktoś, kto nie rozróżnia koksu.

– Nie opowiadaj głodnych kawałków, tylko zabieraj się do pichcenia tego sosu.

– No, to może załóżmy jakieś lobby kosynierskie, stwórzmy słuszny tandem, oceny gonią, bracie. W końcu zabierajmy się za tego Kościuszkę.

– Dam ci namiar na priv, a ty znajdź przypałowe fakty, ale bez posągowania. Ten  Andrzej, Tadeusz, Bonawentura to nawet imion miał dużo. No, ale skoro składał przysięgę narodowi, to musiał się dowartościować.  Pamiętaj, by tekst przysięgi koniecznie wkleić, bo to będzie podobać się hiście, no nie? To w jej stylu. 

– Ok, my jednak odbrązowimy facia. Spróbujemy oddzielić najprawdziwszą prawdę od nadętej czarnej legendy. Może udowodnimy, że przereklamowany…

– Coś ty, to bohater trzech narodów, raczej się nie uda. Ale może coś o podbojach miłosnych, bo podobno w tym był dobry. Bab miał na pęczki aż guziki miał poobrywane od tego narzucania się. Ale, ale co do ślubu, to już nie, był spławiany,  za niskie progi miał. Odprawiany z kwitkiem. Dawniej widać ważniejszy był hajs, a nie sława i bohaterstwo czy tytuły generalskie,  naczelnikowskie.

– LOL. Temat  bab by zajarał, ale znowuż jak on spadnie z piedestału, to mamy przechlapane.  Obejrzałem fotkę „Kościuszko pod Racławicami” i  wiesz, co najbardziej mi się podobało? Leginsy w tamtych czasach były modne! U chłopów. A zobacz portki tych, co to podobno czapkami zatykali lufy czołgowe. To by może chwyciło, skoro  teraz to laski przejęły ten styl. I leginsami się chwalą. Moda, stary, wraca. Temat na czasie. Ale jaja, czaisz radochę w klasie?

 – Czuję, czuję, jestem po czterech napojach regenerujących na moje mięśnie. Lecę.

 – No, to i ja lecę. Zasługujesz na lajka.

 – Ty też, śpij optymistycznie. A kłopoty rozbij o kant kulki. Niech też lecą.