Cukrowa laurka z okazji Dnia Mężczyzny

        Mężczyzna to jeden z dwu modeli człowieka. Wyróżnia się szerszym torsem, wyraźniejszym umięśnieniem, grdyką zwaną czasem ogryzkiem, wackiem służącym do myślenia, piłką w głowie, czyli wszyscy Panowie bez wyjątku są „piękni jak czołgi” i ich autka pod pewnymi względami.

        „Odkąd nie jadam kiwi we wtorki” – powiadam za znanym blogerem – wyostrzył mi się wzrok tak doskonale, że widzę ten osobliwy rodzaj męski zupełnie nie pasujący do niczego, co znam. Kochani, to nie o Was, to o tych ze Szwecji. I cóż, że ze Szwecji? Tam też spodnie noszą.

         Andrzej  Sapkowski pisał: „A czymże jest prawdziwa męskość, jeśli nie wymieszanymi w odpowiednich proporcjach klasą i szaleństwem.”  Złośliwcy znów twierdzą, że mężczyźni rozwijają się do trzeciego roku życia, a potem już tylko rosną. Oczywiście w taką potwarz trudno uwierzyć. Widziałam też straszny mem głoszący, że mają bardzo trudno przez pierwsze czterdzieści lat dzieciństwa. Potem kolejne lata żółtodziobów są już łatwiejsze, ponieważ zajmują się konserwowaniem swoich ruin po tych melanżach, gonieniu króliczka, rąbaniu skandynawskiego drewna i pokonywaniu zła szerzącego się w okrutnym świecie.

         Mężczyźni muszą toczyć swoje wojny, czasem, niestety, w obrębie domowym, a to o pilota, a to z powodu słów wypowiadanych dziesięć lat temu, a to wkurzają ich młodzi, do których już nigdy nie mają szans przynależeć, a to stresujące media promują misterów i ich pralki na torsach.  A są jeszcze Gwiezdne Wojny i najwspanialsze pod słońcem zabawki:  konsola, piłka, gry i samochodziki. Bohaterowie rodzaju męskiego odżywiają się także nietypowo, bo zupami piwnymi, golonkami, chipsami i kebabami. Są uczciwi, więc pytają, czy mają być szczerzy, czy tylko tego alfa udawać. Jako potomkowie rycerzy potrafią współczuć siatkom dźwiganym przez wysokie obcasy, a nawet wkręcić żarówkę, jeżeli tylko ruszą się z kanapy.

        Czasem padają ze zmęczenia, bo przecież o drogę nie zapytają. Widzę Mężczyzno, że padłeś. Poleż sobie, Księciu. Należy Ci się relax. Reszta świata właśnie zastanawia się nad Twoim niefarbowanym życiem. A niech tam. Jeszcze masz  czas zostać prawdziwym rycerzem, obrońcą, wojownikiem. Jeszcze wszystko przed Tobą. 

        Kochani, nie martwcie się obecnymi kłopotami. Za parę lat nie będą mieć  żadnego znaczenia. Wtedy będą inne, rzecz jasna, poważniejsze, tak banki prorokują. Spakujcie swoje marzenia do tekturowego pudełka, przewiążcie niebieską kokardą, przydadzą się na trudniejsze czasy. 

        Jako leki na całe zło, pamiętajcie: jeszcze wszystko przed Wami. Dla miłych Panów posyłam milin. Życzę zawsze tej osiemnastki w dowodzie, a na koncie miliona, co wg  A. Sapkowskiego nie jest takie trudne: „Mieć pół miliona i nie mieć pół miliona, to jest w sumie cały milion.”  Milionerzy –  milin także dla milionerów.