KTO PRZYZWALA NA TEN niski POZIOM?

       Nieoczekiwanie i u mnie też wiosna. Objawia się to nadekscytacją radowania się, ponieważ  wszyscy jeszcze jesteśmy, więc posadziłam młode przemyślenia, dzwoneczki uważności, fuksje rozsądku i przebłyski poprzednich refleksów. Przyklepałam świeżą runią, a niech sobie rosną, a nawet niech kwitną i w końcu postanowiłam, że wszystko, co ludzkie jest mi obce. Za J. Przyborą do tej pory byłam za wiosną i to bez względu na porę roku. 

       W tym roku coś za szybko wywiało mnie z tej wiosny. Jeszcze nie wszystko pozamiatane, a tu na uszy nawija się informacja, że Jakob Mansztajn, poeta mający stronę w Wiki i książek tłumaczonych m. in. na angielski, niemiecki, norweski otrzymał z telewizji propozycję, aby wystąpić z R. Maślakiem celem porozmawiania o …męskiej depilacji. Golenie inaczej poezją zwane, czy poeta inaczej gołodepilator? Zdrowo się wykopyrtnęłam w głąb swojej głowy, a na usta cisnęły się słowa gorsze aniżeli wypowiadane w transie przez sprawozdawców sportowych, kiedy mówili po maratonach o świeżości w kroku, drżących ze strachu łydkach, czy krążeniu wokół jąder na boisku.

https://www.youtube.com/watch?v=Od9KG8TyPHM

           Kto powąchał dawnego życia, ten wie, że kiedyś kultura ciągnęła  wykształconych w górę. I chociaż nie było obowiązującej pedagogii, to każdy poczuwał się był, by zwyczajnie mieć te nadzwyczajne, wyższe maniery. Bo i w końcu ten krawat do czegoś zobowiązywał i ten profesor Doroszewski nauczył dobrych wzorów, a harcerze  niedouczonych okrzykami  wysyłali  „do huty wyginać druty”.

        Wzięłam do ręki książkę ha, ha  „polecaną przedstawicielom gatunku ludzkiego”. J. Altucher i C. A. Altucher w tomie „Potęga nie” wyraźnie dają sygnał, że człowiek MA PRAWO MÓWIĆ NIE. Zatem tuba na NIE. Przywołuję wnet biblijną archeologię, skoro i Mojżesz, i Budda umieli mówić „nie”. Goleniu wierszy i okienkowemu bleble mówię nie.

          Jakąż głęboką pogardę dla innych trzeba mieć, by narzucać bylejakość programów, pokazywać kłótnie i blekot. Jakąż głęboką wzgardę trzeba mieć, by pokazywać popłuczyny, płycizny, tandetę i drwić: patrzcie, co ten plebs lubi. Nieuki nie zasługują na nic innego. Trzeci sort kupi każdą lichotę, nijakość i banalie. Tablo udowadnia, że to ludzkie bezguście może oglądać tylko miałkość, szmirę, polityczne show, odpustowy rejwach, łomot, muzykę bez głosu, bo przecież śpiewać każdy może. Temu równaniu w dół  – NIE. Pytam, kto przyzwala na ten poziom mułu? Czy głównodowodzący zatracili poczucie dyskomfortu i nie uwierają ich te twarzyczki w glazurze? A może zaproponować im jakieś rekolekcje w Indiach, Ameryce Płd, Tajlandii, Tybecie albo chociaż pobyt w przytulnej jaskini i wpatrywanie się bez mrugania w namalowane czarne koło (trataka).   (No i popłynęłam… w terapeutykę, znów ktoś się skrzywi, a niech  tam).

         Przypominam, że w ciężkich czasach trzeba nosić ciężkie buty, kiedy coś trzeba przydepnąć lub przywołać respekt. Kiedyś na niezgodę  sposobu myślenia, noszenie chałatu i tarczy były wzięte z ortopedii glany z dziesięcioma dziurkami i kolorowymi  własnoręcznie farbowanymi sznurówkami. Tak chodzili bogowie z niebanalnym tokiem rozumowania, z niestrasznym pogo i precyzją myślenia, co to wiedzą, czego chcą. Walić z tego buta NIE. Dies irae dla mięśnia próżności, głupoty, zadufania.

           Youtuberzy, poziom!  Pewnego dnia obudzimy się, a tu… cisza.

       Nie krzyczą brukowce ani tabloidy, ludzie farbowani nie mącą, przywar nikt nie promuje, pani Krysia zrozumiała, że musi mieć klasę, wieszcze wróciły do łask, cuda samoistnie zniknęły, niektórych nawiedzonych wessał kosmos, zacietrzewionych w ogóle nie wpuszczają na salony, pierwsza wyrosła na damę,  baletów brak, przejęzyczonej dobrości nadmiar,  język rowu wreszcie źle się sprzedaje, a gospodarka na pierwszym miejscu, więc nawet Angole u nas poszukują pracy. I pomyśleć, że wszystko to zapewniło słowo na „K” –  nazywane kiedyś zwyczajnie Kulturą.