Niech młodopolskie opary będą z tobą

       Rozsiadłam się niczym ta dama  z obrazu J. Vermeera van Delfta w tym modernizmie. Cóż, są tacy, którym muzykanci na okrągło grają tę samą melodię, przy czym już S. Wyspiański zauważył, że  "Listopad, to dla Polaków niebezpieczna pora." Skoro nasz świat składa się nie tylko z realiów, ale i ze złudzeń, z …

Listopadziejące logo młodopolskiego pisania

         Dziwna gorzkość wykrzywia wargi bohaterów młodopolskiej poezji i prozy. Jak wiemy, zgryzoty na zagrychę potrafią zagryźć na śmierć naznaczonych weną twórczą. Kebabem ani nawet tymi sławnymi ośmiorniczkami złych zawirowań nie da się zakąsić. Tęsknota pomazańców za nieosiągalnym stanem coraz wyższych wyżyn odczuwania i ten paniczny lęk przed pustką w sercu i duszy …

Ta młodość przychodzi z wiekiem

               A. Schopenhauer napisał: "Pier­wsze czter­dzieści lat dos­tar­cza nam tek­stu, reszta jest komentarzem". I to by się filozofowi sprawdziło, ponieważ są to lata szukania prostego wiolinowego klucza, niepowtarzalnych nutek szczęścia, rozpędzanie na cztery strony tego puchu mniszków - dmuchawców, za ulotnością chwili, za ułudą, za budowaniem. W tej powszedniości wszyscy …

Anegdoty z kuchni literackich odpadów

           Kuchnia to najciekawsze miejsce w domu, także ta literacka. Tu odkrawa się tłuste dystychy, podsmaża subtelności, odgrzewa dowcipy, pichci notatki, warzy pikantne historyjki, zapieka sztukę, przyrządza rarytasy i smakowitości liryczne.            Należy zwrócić uwagę na rozpustę słowa, zdrową obyczajność i brak niedouctwa  ludzi znanych z literatury …

Kartoflisko to najciekawsze uzdrowisko

                Jako silnie dorosła kartofla wraz z innymi rozbierałam tego solanum tuberosum na czynniki drugie, a nawet trzecie, przy czym zaznaczam, że nie wypadło ani jedno oczko temu kartoflu.           O jedzeniu nic nie napiszę, poza tym, że nie była to znana dieta pudełkowa ani żadna …

Warto chłopu do jadła to ziółko dosypać

           Jesień pachnie dżdżem i śniedzią, więc wilgoci pełno, a jeszcze wjęcej tego kichania i pociągania. Z powodu tego ziąbu zajadam ten brak słońca i niedługo jak w tym memie, obstanie mnie tylko własny szalik.         Mówi się trudno, a teraz czas na paremiografię. Już Biernat z Lublina …

Tu leży pies pogrzebany, czyli ten cały pieski świat.

        Pies to udomowiona forma wilka szarego z rodziny psowatych, rzeczownik rodzaju męskozwierzęcego. Ponieważ z psem mi do twarzy, więc nawet psia pogoda nie będzie żadną kością niezgody na samopoczucie zbitego psa. Nawet nie będę czekała aż przemówi ludzkim głosem ten najbliższy przyjaciel człowieka, wszak  ciapaty. A ciapaty to ciapaty, więc nie …