Temu misiu oczko się nie odlepi

             Żyjemy w czasach, które preferuje młodość, sylwetkę o rozmiarze 0, pralkę na klacie, siłownię, sukces i pełną sprawność, znaczy dobre życie bez ograniczeń. Panuje taka kultura, w której jeśli ktoś ma słabość, to do  butów, mydełek, perfum, zegarków, czyli przedmiotów. Mówią nam, że skórę powinniśmy mieć z nutą marakui, a jeśli już coś kochamy, to zakupy, konie, koty, piłkę, kasyno, ale nie człowieka. (R. Biedroń mówi, że ludzie w nim widzą najpierw geja, a nie człowieka). Pani z telewizorni twierdzi, że ma osobną garderobę na swoje pięćset par słabości. I jakoś nie widzi obciachu w tym chwaleniu.

         Życie dla każdego zawsze stanowi wyzwanie, ponieważ niesie z sobą kłopoty, niespodzianki, stwarza problemy nawet dla zdrowego i pełnego sił człowieka. A co z tymi, którzy wskutek obniżenia sprawności funkcji fizycznych, psychicznych bądź umysłowych radzić muszą sobie jeszcze z brakiem akceptacji tych zdrowych, z bezdusznością urzędów, brakiem funduszy, gdyż matka nie  pracuje, w związku z tym muszą się liczyć z izolacją i spychaniem na margines, podobno z braku pieniędzy, przy czym dla partii i ich biur mamy. M. Balicki w Sejmie mówił: „Skoro budujemy stadion za 2 miliardy zł, to znaczy, że pieniądze nie stanowią dla budżetu państwa największego problemu. Jest nim ustalenie właściwych priorytetów. Zasilenie systemu taką kwotą zaspokoiłoby potrzeby milionów osób niepełnosprawnych przez kilka lat”.

         Musimy zdawać sobie sprawę z tego, jakie mamy priorytety i kogo finansujemy z niemałych przecież podatków. J. Twardowski, który uczył niepełnosprawne dzieci ujął to w wierszu tak: „nierówni potrzebują siebie / im najłatwiej zrozumieć / że każdy jest dla wszystkich / i odczytywać całość”.  A my – zdrowi i sprawni – nie umiemy odczytywać ani siebie,  ani społeczności, za to lubimy zewnętrzny blichtr.

            Kneziostwo to ludzie posiadający serce otwarte dla potrzebujących, więc wspierają  tych, którym zawsze pod górkę.

http://www.kneziowisko.pl/rezerwat-niedzwiadkow-koala

         Niedźwiadek koala to jedyny niedźwiedź, który nie zabije człowieka i nie umie się obronić. Dlatego ludzie polowali na niego.  Aborygeni opowiadają, że kiedyś to był chłopiec, który po śmierci rodziców był katowany przez okrutnych ludzi. Podczas okładania kijami, skurczył się tak, że zamienił w misia. Koala przecież je i śpi, podobnie jak człowiek, ale nie zrobi nikomu krzywdy. Temu misiu warto pomóc, aby odmienić życie z niepełnosprawnością.

           Podaj dalej…  umieść link na swoim blogu. Być może ktoś zechce wpłacić parę groszy na Niedźwiadka Koala do  Fundacji Pomocy Osobom Niepełnosprawnym.  Miś czeka na ludzki odruch,  bo jak mawiał prof. Bartoszewski: „WARTO BYĆ PRZYZWOITYM”.