Wpadanie w tarapaty to domena nie tylko ludzka CZ. II

              Ja, Apollo, przeczytałem, co pisze o mnie Wikipedia. Same bałamutnie. I jeszcze tych bredni nauczyciele każą się uczyć w szkołach. Biedne dzieci wpruwają: „krwawa mitologia apollińska odbija proces przenikania kultu Apollina do Grecji i przejmowanie przezeń atrybutów bóstw przedindoeuropejskich (o charakterze rolniczym, tellurycznym i tradycji jeszcze megalitycznej – delficki omfalos)”.  Mnie dosłownie jabłko Adama osunęło się na pierś.  Pegaza z rzędem, kto zrozumie ową krwawość.

          Weźmy na przykład wojny. Wyobraźcie sobie, że ktoś mi zalazł za skórę. Wiadomo, puścić płazem tego nie można, więc biorę łuk, wyjmuję strzałę z kołczanu, nakładam cięciwę, jeszcze muszę stanąć twarzą w twarz i … trafić. Na Ziemi nie musisz mieć do nikogo złości, nawet nie musisz nikogo znać, by naciśnięciem guziczka zmieść z powierzchni całe miasto. Ludzie, macie szansę się powybijać. To nie jest krwawsze?      

        Pewnie, że podczas starcia rydwanów komuś utkwiła strzała w ciele, ale po to idziemy się bić. Niejednemu kolosowi stopił się ten pedikiur, węże oplotły ciało bądź kula z katapulty uderzyła w klejnoty jakiegoś boga i potłukła straszliwie. A czy wspomniałem wam, że często boskie przyrodzenia były na wierzchu, bo po cóż zasłaniać tym chitonem boskie doskonałości? To były bitwy wręcz na klejnoty, posągi, na strzały, łuki, a nawet  na pojedynki wzrokiem, przy czym zawsze był czytelny m o t y w. Obecnie jak przez przypadek wąglik wyleci, czy jakiś napalm, to kawał terenu ogołoci z przypadkowych Bogu ducha winnych ludzi z kobietami i dziećmi łącznie. Wasze wojny są mniej krwawe, bo zabijasz kogoś, kogo nie znasz i nawet cię nie obraził?

             Zaproszony zostałem na bal, gdzie wprawdzie żadna Mojra prądu nie wyłączyła, za to poczęstowano mnie jedzeniem bezlaktozowym i bezglutenowym, podobno hit nad hity, a mnie smakowało jak lawa z mułem, więc poskubałem trochę chipsów moczonych w dipie palącym jak ogień i popijałem nektarem o smaku tabasco. W każdym razie nic niebiańskiego nie jadłem, choć wszyscy poklepywali mnie po ramieniu i wmawiali niezwykły smak potraw.

         Zagrałem im Satisfaction na ukulele do własnego tekstu. Na nikim nie zrobiło to wrażenia, a potem zapytali, czy umiem rapować. Mnie, boga… Zatem stwierdzam autorytatywnie, że Ziemianie nie doceniają urody języka i mają żadnego szacunku do rymów. Kiedy chciałem powiedzieć wiersz, machali ręką na nie. Ale od razu zaproponowali stworzenie kampanii reklamowej, bo dla nich poezja to reklama. Telemarketer z pełnym serwisem PRowym zastępuje poetę. Tu, na ziemskim globie poświęcają mnóstwo czasu, energii i pieniędzy, by  znaleźć odpowiednie słowo. Dla  czego?  Nie mogłem uwierzyć: dla  t o w a r u  i  p r o d u k t u. W każdym razie nie dla uczuć ani odczuć.

         Frustracje zbyt często dopadają ludzi. A przecież żyją tak krótko. W niebie słyszałem: „Jesteś piękny. Kochamy ciebie”. Na Ziemi męczyło mnie poczucie osamotnienia, opuszczenia i niskiej wartości. Błądziłem samotny, niezrozumiany i błąkałem się jak ci ludzie, którzy dołują siebie i innych, bo nie umieją kochać, choć o tym mówią. U siebie kochałem obłoki, kwiaty, każdą piękną kobietę i także każdego chłopaka, a za Dafne uganiałem się lata całe. Ludzie zaś mówią o strzałach Amora, a nie rozumieją, że Eros nie stworzy uczuć z niczego, może jedynie podsysać potencjał, który już drzemie u obojga. Jeśli druga strona nie odwzajemnia uczuć, żadna strzała nie pomoże i już. Wtedy można mówić jedynie o prognozie pogody.

         Na koniec podsunięto mi ankietę online, abym w skali 1 – 10 ocenił swój pobyt na Ziemi. Proszę się domyślić, ile dałem punktów.

                Przypominam, że jeśli ktoś ma życzenie pomóc jednemu z nas, blogerowi potrzebującemu rehabilitacji, w tytule powinien podać subkonto 442/P:

Fundacja Pomocy Osobom Niepełnosprawnym „SŁONECZKO”
77-400 Złotów, Stawnica 33A
konto:  89 8944 0003 0000 2088 2000 0010
w tytule podać: wpłata na subkonto 442/P