Widoki między snem a jawą

Wyrafinowane nienasycenie

Patrzę na tę twarz niemal codziennie. Ma dom, rodzinę, wiele osób chciałoby znaleźć się na jego miejscu. A on? Jemu ciągle za mało. Dorysowuje sobie horyzont, poszerza obszary i wiecznie goni za czymś nieosiągalnym. Nie spocznie,  ponieważ tęsknota nigdy nie jest zaspokojona. Jedno z wielu ziemskich dramatów człowieka, bo owo niespełnienie powoduje brak zwyczajnej ludzkiej szczęśliwości. Pożądanie coraz bardziej nierealnych rzeczy powoduje fantazje, a wyrafinowanie nie sprzyja zadowoleniu i radości z tego, co ma.

Miał ambicję i swoje pasje?

I to jakie pragnienia, mrzonki, pokusy, deja vu  z poprzedniego życia i podwójnej wyobraźni. Czy zrobił to, co zaplanował? Ależ skąd! Głowę sobie ukręcił i nic nie zdziałał. Przez grzeczność nie zaprzeczę, bo chociaż działał, niczego nie osiągnął, ale ważne, że jeszcze kuma. Podejrzewam, że w tekście może podkreślić  podmiot, zbada okoliczniki i doda dwa do dwóch. Wprawdzie sklei zdanie, niemniej  czasem plecie tak, że innych te trzonowe zęby bolą. Inaczej nie może. Zresztą Mick Jagger też opowiada, że nie może, a dzieci ma i trunku nie wylewa za kołnierz, czyli można? Można.

Podróże odbyte?

Lista długa, a z roku na rok zamiast ubywać, to przybywa miejsc do zwiedzania, ponieważ żądza popycha do oglądania coraz ciekawszych widoków. Nie ma szans  zaspokojenia, skoro tyle miejsc do odkrywania, więc pragnie, a marzeń przybywa z każdym rokiem.  Można patrzeć na nie bez przykrości.  Pragnąłby zobaczyć lewitujące bonsai zaaranżowane przez projektantów z Hoshinchu, chciałby widzieć park Kotohiti, aby zobaczyć poprawiany tam co roku piaskowy obraz, zresztą niebanalny obraz, bo  w kształcie monety albo  kwitnące wisterie w Fuji Parku lub Kawachi Wisteria Parkuong w Japonii. W Azji jeszcze miałby ochotę pobyć w niezwykłej zatoce  smoka Ha  – Long, w ogrodzie na dachu hotelu Ifc Mall w Hong Kongu albo w Angkor, czyli największym kompleksie tysiąca świątyń w dżungli budowanych od IX wieku, bo to wymarzone miejsca na książkowy romans. Ma chrapkę, aby wirtualnie na Madagaskarze zrobić sobie zdjęcie z lemurem, zobaczyć aleje baobabów, przeprawić się wiszącym mostem, przejść się plażami nad wodą wielką i czystą oraz spojrzeć na Dwunastu Apostołów  w  Australii – grupę naturalnie powstałych, gigantycznych kolumn z wapienia stojących w morzu. A  z najbliższych miejscowości chciałby zobaczyć Bojary w Białymstoku oraz Bramę Grodzką i Krakowską w Lublinie. W ostateczności chociaż podpatrzyć w podglądzie to internetowe bogactwo, by przekonać się, że radość istnieje. Czy to tak wiele?

Niezaimpregnowany

Nie jest łatwo zaimpregnować  człowieka, nasycić pragnieniami, by stał się odpornym  i zabezpieczonym przed szkodliwymi działaniami pożądania życia w kropki, paski, czy zygzaki, w dodatku słodzone syropem klonowym, miodem i smakowane niby egzotyczne dania, bo na co dzień, wiadomo, miska z otrębami.

A w głowie żar, szkwał, fantazja i dobieranie odpowiednie rzeczy słowo, aby na jawie podziwiać to, co jawi się na Jawie. Wynika z tego, że wcale nie jest łatwo zaciągnąć hamulec bezpieczeństwa i zastopować pożądania, tęsknoty, nadzieje, które nigdy nie mogą być zaspokojone. Przekleństwo człowiecze, które powoduje frustracje, więc nic dziwnego, że niektórzy próbują  domalowywać nową linię do znanego, bezpiecznego horyzontu. Niech mają nadzieję, że poszerzyli widzenie świata.