Prawdę o sobie trudno przełknąć

       

• 

        Ta książka pozornie jest przeznaczona dla dzieci.

        Współcześni jadą tym pospiesznym pociągiem przez życie, w tłoku, ścisku, z mozołem, kłopotem, z problemami. Tak naprawdę nie znają celu swej podróży przez ten padół zwany światem i tej drogi donikąd, która zwykle kończy się prochem, bo zapomnieliśmy w tej powszechnej młodości, że wszystko z tego prochu i w ten proch.

                    ,,Dorośli to osoby nieobliczalne.”

           Z pogardą patrzymy na drugiego człowieka, miłość traktujemy zbyt lekko, szacunku nie okazujemy, choć wiadomo, że życie jest nieprzewidywalnie skomplikowane. O takim rzadko używanym słowie jak ’empatia’ przypominamy sobie z okazji świątecznej paczki, żeby uspokoić sumienie i poczuć się lepiej. Kłamiemy i sami jesteśmy oszukiwani, bo wystarczy posłuchać reklam, z których dowiemy się, że po zażyciu wiadomego specyfiku na zapalenie płuc, już nazajutrz pojedziemy na narty w góry. 
                     ,,Bo oczy są ślepe. Trzeba skorzystać z pomocy serca”

       Niewesoła jest prawda o dorosłych. Jesteśmy głupcami, patrzymy przez pryzmat korzyści. Mamy nałogi widoczne gołym okiem, ciągle wpatrzeni w cyferki, nie widzimy człowieka obok siebie. Nawet nie dbamy o ludzi, których kochamy, gdyż niedoczas dla własnych dzieci, żony i bliskich widoczny z daleka.

                   „Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać.”

      Codziennie patrzymy na internetowy zamęt, na fejsbukowy tłum, na niezliczoną ilość głupot, frustrujemy się, dlatego sięgamy po erzac, po używki, po alkohol, wpadamy w uzależnienia. Najciekawsze, że nic z tego patrzenia w monitor nie wynika. Zamiast podróżować po wzgórzach i dolinach, drepczemy w Internecie, a nastroju szukamy w smartfonie. Wcześniej oślepniemy od świateł ekranów niż znajdziemy moc, wzór i sens życia. Chyba że chcemy być znani z selfie, wrzucania własnego ego lub marzymy o reklamie szczotek toaletowych.
                        ”  Wszystko się może zdarzyć”       

            Mały Książę pragnie wiedzieć, czy ludzie oglądają zachody słońca? Ależ skąd, nawet latem nie widzą piękna. Czy pomyślą w spokoju, jacy są szczęśliwi? Nie, bo nawet nie wiedzą, że szczęście mieszka w ich wnętrzu. My, dorośli,  wstydzimy się uczuć, łez.
                    „Lecz jeżeli mnie oswoisz, będziemy się nawzajem potrzebować”

          Szkoda, że nie bierzemy przykładu ze swoich dzieci. Nie znamy smaku prostych rzeczy, bo prostych nie mamy, tylko przetworzone albo udziwnione, albo te, które na drugi miesiąc będą wyrzucone na śmietnik.

                 ,,Mowa jest źródłem nieporozumień”

       Gdzie wyrzucić swoje troski? Wiadomo, w mediach społecznościowych. Mały Książę pyta, dlaczego ludzie pragną oklasków, sławy i władzy? Cóż, pragną wydawać rozkazy, jak ów Król, który nie znosił sprzeciwów, choć sam nic nie robił pożytecznego. Owładnięci sławą, zapominają, że sława i chwała przemija, zostają obrzydliwe pochlebstwa. I samotność, choć ludzi coraz większy tłum.  Bankier zlicza swoje aktywa, ale na litość boską, ile tych jachtów można mieć, ile zgromadzić rzeczy w tym krótkim życiu?  

   
                              „Prawdziwa miłość otwiera ramiona”                                                                         

          Wyrusz z Księciem w podróż po świecie wewnętrznym, by zobaczyć, jak daleko jesteś w tyle za marzeniami. Znajdź czas, by posłuchać głosu swojego wnętrza. 

                      „Znacznie trudniej jest sądzić siebie samego niż bliźniego”

          Niech  każdy  cieszy się posiadaniem życzliwych bliskich i przyjaciół, którym w oczy można wszystko, którzy pomogą, poratują i wyciągną dłoń.  

                         „Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela.”

            Wzruszmy się myślą, że w ostatecznym momencie, będziemy mieli kogoś bliskiego przy sobie. Uczymy się aż do samego końca, więc przyjemnie wiedzieć, że lekcje odrobione, a w naszej egzystencji nie rzeczy były ważne, a ludzie.