Ta nasza cyfrowa epoka

Post about the big four ruling people: Amazon, Apple, Facebook, Google. Benefits, threats and dependence of the digital world.

Zobacz namalowaną scenkę na przystanku tramwajowym:

Stoi młody człowiek obok wiaty i rozmawia przez telefon.

Ulicą przechodzi człowiek, coś mówi do siebie całkiem głośno. Tak, on też rozmawiaprzez telefon.

Kierowca prowadzi jedną ręką samochód, a w drugiej trzyma smartfon. Opowiada.

Dwulatek siedzi w wózku i bawi się telefonem. Kwestia czasu, kiedy i on zacznie mówić.

Rozmawianie z telefonem weszło w nawyk, uzależniło do tego stopnia, że niektórzy wpadają w atak paniki, histerii, gdy zapomną z domu. Mogą zapomnieć kluczy, ale telefonu? To jest ten prawie koniec świata.

Kto nam ten świat zafundował?

Czterej cyfrowi jeźdźcy Apokalipsy, czyli wielka czwórka rządząca kapitałem i człowiekiem: Amazon, Apple, Facebook i Google, a wszyscy ze Stanów.  Pierwsza z Seattle, a trzy ostatnie z Doliny Krzemowej. Niosą nam razem z Internetem  informacje, przepisy, zdjęcia, rozrywkę, miłość, plotki, seks, zakupy, gadżety, wiadomości oraz oczywiście znajomych.

Wirtualny świat zagubienia

z którego nie da się wyleczyć tych miliardów lubiących oglądać obrazki. Co wie przeciętny człowiek o Apple? Że tworzy komputerowe procesory. Co o Amazonie? Tu wszystko znajdziesz, kupisz, zapakują i dostarczą do Twojego domu. Z kolei Facebook jawi się nam jako sieć znajomych, tyle że podłączonych dodatkowo do reklam. Google zaś to największa wyszukiwarka z 3, 5 miliardami codziennych zapytań, ponieważ lubimy gotowce, czyli odpowiedzi na wszystko.

To masz w jednym smartfonie! Uważam, że powinien być wprowadzony Dzień Świętowania Telefonu, kiedy bez świętej klikalności życia nie ma.

A P P L E

Apple na początku seksowne nie było. Stawiało się tę pakę w kącie, często w tzw. pokoju komputerowym. Dopiero schowane w kieszeni i oprawione w róż i kamienie, staje się luksusem. Kiedy Steve Jobs wypuszczał kolejne iPody, iPady, iPhony, świat wstrzymywał oddech. Jak dobrze mieć w kieszeni takie pudełko, które łączy oraz pokazuje wszystko, wiedza w jednym palcu. I powie korporacyjnie: Witaj. Zaczynali w Cupertino w Kalifornii w odrapanym budynku, a teraz do tego zgromadzenia należą wszyscy najważniejsi tego świata, bo to najbardziej dochodowe przedsiębiorstwo.

Bożek tego świata

uzależniający jak jedzenie, któremu kupuje się skórzane oprawy, ochronę przed zarysowaniem i pilnuje jak oka w głowie, by nie zamókł, nie upadł i nie pojawiła się ta pajęczynka na szkle. S. Galloway uważa, że Jobs napluł na wszechświat tym nadgryzionym jabłkiem. Ludzie potrzebują wygodnych domów, dostępu do opieki medycznej, przedszkoli, zaangażowania w pomoc innym, a nie coraz bardziej uzależniających telefonów, które całe zaangażowanie poświęcają bzdurom, więc rodzice zamiast czas poświęcić dzieciom, sobie, innym ludziom, marnują na oglądanie cudzych butów, podglądaniu cudzego życia i zazdrości, że inni to mają dobrze, bo byli tu i tam.

Cena jest oznaką luksusu

więc mimo taniej produkcji, cena smartfonów na początku była bardzo  wysoka, bo przyzwyczajeni jesteśmy, że co drogie, to dobre. Na luksus mercedesa, bentleye’a nie każdego stać, więc prestiż wzrasta, gdy posiadamy, a że jesteśmy dość próżni, a nawet bardzo próżni, więc gadżet na którego nie każdego stać, musimy mieć. Dlaczego?  Z zachłanności, samopolubienia, zadufania, pychy. Niech inny zazdrości. Telefon sprzedaje emocje, dobra, usługi, a wszystko  z elegancją opakowane i podane poprzez jedno kliknięcie. Może jednak warto wiedzieć, że przy okazji zniszczono ponad 100 tys. miejsc pracy, m.in. w Nokii i Motoroli, że toną Nike i inne marki, bo ludzie mają określone zasoby, więc jeśli wydadzą w internecie, nie pójdą już do sklepów. Cóż, ważne, że luksus w kieszeni każdy ma, ten mały i ten duży, a dzieci gry zapewnione. Ważne, że tu można chwalić swój ogonek, napuszać go i farbować, bo nasze gadzie mózgi wreszcie mogą być narcyzami. Niech inni widzą i niech pękną z zazdrości.

O, bogowie wielkiej czwórki,

zaglądałam wam do kieszeni, więc pytam, czy któryś zbudował uniwersytet dla dzieci, których nie stać na kształcenie,  czy wydał na opanowanie chorób trapiących ludzkość, na opracowanie systemu wyjścia z biedy, tworzenie miejsc pracy, bo wiadomo, że rozdawnictwo nikomu nie pomogło. Czy któryś pomaga w opracowaniu leku na raka, na Alzheimera, na demencję? Nie. Pieniądze idą na opracowanie jeszcze lepszego telefonu, po to, by ludzkość siedziała i klikała, wtedy ONI zarabiają, a ty tracisz czas.

Wybór należy do ciebie.

Opr. wg Scott Galloway, „Wielka czwórka. Four”