Nasze życie z bankami i towarzystwami

The theme of this post is to direct people's attention to the fraud of large companies, in particular banks and insurance companies.

 

Wnukom

Problemem współczesności

jest pazerność, chciwość oraz  pożądanie wszystkich możliwych rzeczy tego świata.  Aby mieć ten lepszy świat, musisz nawiązać kontakt z  bankiem, ale pamiętaj, że  bank musi na tobie zarobić. Jeśli zostałeś klientem banku lub towarzystwa ubezpieczeniowego,  przeczytaj, zanim wcisną ci kolejny ROR, kredyt, polisolokatę, ubezpieczenie i nową kartę, oczywiście – złotą. Pamiętaj,  nikt ci nie powie, że na tym dużo stracisz, przy czym najwięcej na tych długoterminowych,  przykłady:

Umowa na 10 lat, wpłacone 11 tys, po 10 latach wypłacono – 7.200 zł

Umowa na 10 lat, wpłacone 40 tys, wypłacono –  12 tys. zł

Dlaczego firmy oszukują

ludzie myślą, że wpłacą do banku 700, a wyjmą 1000 zł. A skąd bankowiec weźmie te trzysta, by ci dać w prezencie i jeszcze na siebie zarobić? Nie zawsze jest hossa. To tak nie działa, tym bardziej że banki na te wysokie zarobki i marmury muszą na kimś zarobić. Na kim? Wiadomo, na tobie. Prawie 5 tys.  bankowców otrzymało w 2017 więcej niż 1 mln euro wynagrodzenia donosi Interia z poprzedniego tygodnia, z tego w Polsce  d z i e w i ę c i u  – od 4 do 6 mln euro (!), (choć jest ustawa antykominowa, widać nie dla wszystkich, bo są równi i równiejsi). Oczopląsu dostaje się z samego patrzenia na te tabele płac prezesów i ich spółek.

Człowiek, który nie ma pieniędzy

przychodzi do banku po kredyt, po to przyszedł, ale dodatkowo wychodzi z polisą ubezpieczeniową, z produktami inwestycyjnymi, czy polisolokatą, o której wszyscy wiedzą, że na niej nie ma możliwości zarobku. A spłacać trzeba. Jeszcze raz  pomyśl, czemu dałeś się nabrać. Z zachłanności, z pazerności, więc na lep tańszego o złotówkę kredytu, dobierzesz jeszcze i ubezpieczenie. Wprawdzie po 3 miesiącach możesz z tego wpłacania zrezygnować, ale kto  ci o tym powie?  Nikt. Umów na dwudziestu stronach pisanych drobnym maczkiem plus aneksy w zasadzie nie czytamy, bo niewielu rozumie język bankowców, zresztą celowo jest tak zawile napisany. Człowiek w starciu z bankiem jest pyłkiem, którego trzeba strzepnąć, by zarobić. Jeżeli wcisną ci kredyt na 30 lat, a masz pięćdziesiąt pięć, to dzieci z pewnością dostaną dług w spadku.  Przy czym za tę stówę coś jeszcze teraz możesz kupić, ale za lat dziesiąt być może wystarczyć tylko lizaka. Starsi pamiętają takie operacje bankowe, na których zwykle się traci.

Zanim pójdziesz do banku

przeczytaj materiały szkoleniowe napisane dla bankowców, zawrót głowy masz zapewniony. Bajer, kiwki, duporytki, choć wiadomo, że kredyt zabójczy i nie dasz rady spłacić, więc stracisz mieszkanie, ale z kredytem i tak zostaniesz. Ludzki bank może rozłoży ci na raty i za to każe sobie jeszcze podziękować, a także  wmówi, że w banku to klient najważniejszy, a nie pieniądze. Zaufaj doradcom, to wyjdziesz na ich radach jak Zabłocki na mydle. Zanim z Krakowa dowiózł dziurawmi łodziami (bo były tańsze) to mydło do stolicy, samo mydło w wodzie się zmydliło, a Zabłocki został z długami, bo i materiał, i przewóz trzeba było spłacić.

Doradcy kuszą

weź pan tę lokatę, korzystna, najlepsza,  zero za prowadzenie konta, tylko panu to powiem, ja sam mam taką. Zerkasz, faktycznie. Tyle że korzystna jest na trzy lub cztery miesiące, a potem do niej dopłacasz – tych ostatnich słów już nie usłyszysz. Weź pan jeszcze jeszcze tę azjatycką polisolokatę, jest dla pana idealna, to nic, że na dziesięć lat, ale potem  za to sportową brykę pan kupi. Łykasz zadowolony, bo kto by nie chciał takiego Porsche 911, myślisz, myślisz, może wystarczy na Cayenne, czy Panamerę… Ubieranie tych lokat w piękne słowa zawsze się opłaca, bo my, pazerni, lubimy słuchać, że stabilna, oszczędnościowa, bezpieczna, a jeszcze na Majorkę wystarczy. Wiedz, że na żadną wyspę, nawet na polski Wolin nie wystarczy, my, banksterzy to wiemy, ale nie powiemy, tylko sprzedamy te akcje z Hong Kongu, które rozchodzą się jak ciepłe bułeczki, bo zero za konto, a jak umrzesz, to nie przepadają, cały czas są na koncie. Tylko dlaczego nikt z was nie zapyta, jak je wtedy odbierze, skoro imienna?

My, banksterzy

umiemy kiwać – mówią bankowcy dziennikarzowi. Stworzono cały system, by sprzedawać jak najwięcej i najdrożej, ale – wiedz – bez naciągania i oszukiwania nie da się wcisnąć kitu, a to od niego jest ta wysoka prowizja, więc bankowcy bez żenady przyznają, że sprzedają nawet rodzicom, przyjaciołom, a potem wytłumaczą takim czy innym krachem. System bankowców jest przejrzysty: żyjemy z prowizji, więc musimy wszystko  i wszystkim sprzedać, nawet własnemu ojcu.

Mem z sieci świetnie ilustruje, jak jesteśmy naiwni. My, nędznicy, wpłacamy do banku swoje oszczędności i wierzymy, że będziemy bogaci. A jeśli zdarzy się krach, tracimy, wiadomo. Warto pamiętać, że każdy bank handluje marzeniami, ponieważ chcemy mieć lepszy samochód, mieszkanie, urlop w ciepłym kraju…Lista długa i nigdy nie kończy się, bo potrzeby rosną w miarę jedzenia. Korzysta na tym doradca. Jeśli operatywny, potrafi za prowizję przez kilka miesięcy kupić sobie subaru, jak mówi jeden z nich, ale ciebie wcześniej musi oskubać. Dlatego nie ufaj żadnemu doradcy, nawet jeśli jest twoim krewnym.

Tak mówi pracownik banku

„Wszyscy wiedzieliśmy, że to, co oferujemy – polisolokaty, ubezpieczenia, fundusze inwestycyjne itp. –  jest toksyczne, że klient na pewno nie zarobi, a najprawdopodobniej straci swoje pieniądze. Od wciskania takich produktów mieliśmy prowizję. Sprzedawaliśmy więc nawet rodzinie i przyjaciołom”.  Ojcu także, ale potem należalo sprawę odkręcić, choć ojciec i tak stracił sporo.  Takiego  jednak wypasu, żalą się bankowcy, jak na kredytach we frankach, długo nie będzie, bo w końcu ludzie zmądrzeli i wiedzą, że kredyt zawsze bierze się w takiej walucie, w której się zarabia. Człowiek powinien być odpowiedzialny za swoje ciężko zarobione pieniądze, więc nie powinien ufać wiecznym piórom i  ich dobrze skrojonym garniturom. Ludzie muszą być świadomi, że dają się ponieść ułudzie. Marzenie o tym, jak zaniosą co miesiąc do banku sto zł, a po latach w końcu stać ich będzie na ten jacht, porsche, a może i własną wyspę, bo marzeń się nie limituje, będzie wielu sporo kosztować. Bank nie jest instytucją charytatywną, musi na każdym zarobić, ale kto o tym myśli?

A to mówiły dzieci bankowej hossy:

„Poszliśmy w klasyczne ściemy – sprzedawanie produktów 15 letnich jako trzyletnie. Pokazywanie dobrych stron, ukrywanie ryzyka, zapominanie, że są jakieś opłaty likwidacyjne. Cała gama trików…”

W każdym roku leżakowania pieniędzy w bankach, coś tracimy, a może przyjdzie czas, że system padnie, ponieważ Polska to nie Szwajcaria, gdzie stabilizacja duuużo większa. Jeśli zanosisz do banku lub bierzesz, to nic na lata; jeśli masz więcej,  inwestuj lub kupuj. Wiadomo, ziemi na globie nie przybywa, więc wokół rozrastających się miast, najpewniejsza lokata. Nigdy nie bierz kredytu, by zaimponować innym, zawsze tylko na najpotrzebniejsze rzeczy.

Co to są kiwki sprzedażowe?

To sposoby wielkich firm na ogranie, sprawienie, żebyś kupił, wziął, zadłużył się, założył nową lokatę, dokupił polisę, ubezpieczenie i produkt inwestycyjny. Nie daj się, jeśli nie chcesz utopić swoich pieniędzy i nie pójść z torbami, jak ten frajer z naprzeciwka, któremu doradca wcisnął trzy dziesięcioletnie polisy, bo  w grupie miały się lepiej opłacać. Oszukiwani jesteśmy, bo dajemy się oszukiwać. Płacimy wysokie podatki, a od wypracowanej emerytury jeszcze raz podatek, ale oczywiście nie wszyscy, bo niektórzy są zwolnieni, a najbogatsi mają raje i konta w Szwajcarii również mogą otwierać.

Po ludzku, czlowieku, nie daj się kiwać.

Opr. wg Paweł Reszka, „Chciwość. Jak nas oszukują wielkie firmy”