Suplementowe kłamstwa, czyli jak zawsze chodzi o kasę

Post about dietary supplements, vitamin lies, medical myths. In developed countries, people often lack fiber.

Uwaga, uwaga

Dzwoneczkami Watry dzwonię do każdego o rozsądek w stosowaniu suplementacji. Zdroworozsądkowe podejście jest konieczne, aby przeżyć, aby nie dać się zatruć oraz by nie pozbywać się własnych pieniędzy, jeśli nie ma takiej potrzeby. Zacznę od stwierdzenia, że producent suplementów nie przeprowadza badań klinicznych, nie potwierdza analizami substancji aktywnych. Wystarczy, że zgłosi suplement do Głównego Inspektoratu Sanitarnego i już może sprzedawać. 

Przerażające, ale w suplementacji chodzi o biznes,

więc nic się w tej materii nie poprawi, najwyżej ktoś się zatruje, skoro suplementy nie podlegają kontrolom, jak medyczne leki. W aptekach powinny stać oddzielnie i oznaczone, ale ja takiej apteki nie widziałam, niestety. I wy też pewnie nie zobaczycie. Najbardziej wołający o pomstę jest fakt, że farmaceuta pwinien informować, iż proponuje nie tani lek, a suplement wątpliwej jakości.

Teraz powinien piorun uderzyć

K. Tuszyński pisze: „Pracownicy aptek teoretycznie powinni wyjaśniać różnicę między lekiem a suplementami, ale nierzadko nazywają  te drugie tańszymi zamiennikami leków”.  I to jest zwyczajne draństwo, bo wtedy dajemy skusić się tańszymi odpowiednikami, więc nic dziwnego, że „coraz częściej opisywane są przypadki zatruć. Pogarsza się wówczas czynność nerek, może dojść do powstania kamieni nerkowych, zwapnień w tkankach miękkich – twierdzi K. Świątkowska („Mity medyczne, które mogą zabić”). Tymczasem skuszeni reklamą, suplementujemy się na potęgę, bo wierzymy, że dziś łykniemy pastylkę, jutro włos i paznokieć odrośnie i będzie jak nowy.

Jakie suplementy są nam potrzebne?

Według najnowszych danych: wit. D3 zimą,  B12 i wapń dla kobiet po menopauzie. Tyle, jeśli lekarz czegoś nie zaleci. Ale i tu trzeba mieć dystans. Włos się jeży, kiedy jedna lekarka zapisała dawkę wit. D3 –  4000 UI,   a druga kazała mi zbadać poziom;  okazało się, że mam dobry,  więc nic nie muszę brać, natomiast jak wszystko w nadmiarze – wit. D również może zaszkodzić.   Kiedy znajomej zaczęły wypadać włosy, zapytała fryzjerki, co ma stosować,  doświadczona pani podpowiedziała, żeby już żadnej chemii nie kupować, tylko dobrze spłukiwać te odżywki i szampony, które stosuje. Poskutkowało.

Tran i wit. D3

Problem z suplementami widać na bazie tranu. Zimą poszłam kupić ten osławiony z rekina, ale sąsiadka farmaceutka odradziła, by nie kupować z ryb długożyjących ze względu na rtęć, ołów i inne zanieczyszczenia. Poza tym w tej masowej obróbce tran pozbawiony jest wielu składników, więc nie działa. Poleciła francuski, z małych rybek, badany na polifenole, obecność aktywnych czynników i  bez skażeń. Zapłaciłam  150 zł,  ale wnukom też dałam, skoro dobra. Podobnie  wit. D3 może być zarówno lepszej, jak i gorszej jakości, za to tańsza. Nie kupuj bezmyślnie, najpierw sprawdź, czy potrzebujesz  i ile musisz brać tej wit. D.  Dr Paul Clayton pisze wyraźnie:

„Większość popularnych suplementów diety ma zerową skuteczność i uwalnia nas jedynie od pieniędzy.”

Gdzie szukać witamin i błonnika?

Podobnie rzecz przedstawia się z witaminami. Prof. N. H. Lents uważa, że sami pozbawiamy się witamin nieświadomie, ponieważ obieramy jabłka, gruszki, a to w skórce jest najwięcej, wyrzucamy cenne składniki z warzyw, np. głąby, polerujemy ryż, aby był bez łusek, mąka również musi być biała, więc nie ma tam witamin B, PP, A, podobnie traktujemy wątrobę, nerki, mózgi, grasicę u zwierząt. Tam znajduje się całe bogactwo, to w owocach i warzywach szukać należy zdrowia. Trzeba bowiem wiedzieć, że sztuczne witaminy  nigdy nie zastąpią naturalnych. Zwróćmy uwagę na słowa biochemika R. Hoffmana:

„W krajach rozwiniętych ludziom brakuje błonnika, a jego nie ma w witaminowych tabletkach”.

Gdzie szukać tego błonnika? Nie w aptece. Błonnik tani, zdrowy, leży na bazarach, targowiskach, w zieleniakach i warzywniakach.