Św. Piotr potrafi zdrowo namieszać

Byli małżeństwem przez sześćdziesiąt lat. Nie byli bogaci ani wyjątkowi, ale udało im się przetrwać wszystkie burze, ponieważ we dwoje dawali radę przeciwnościom losu. Choć nie byli już młodzi,  skoro po osiemdziesiątce, obydwoje mieli bardzo  dobre zdrowie, głównie z powodu troski żony, która pilnowała, by dużo spacerować, prowadzić aktywny tryb  życia, zdrowo odżywiać się, codziennie ćwiczyć. Mąż na początku protestował, w końcu przystał na te rygorystyczne warunki, bo najzwyczajniej na świecie chciał być zdrowy i dłużej żyć.

Pewnego dnia postanowili, że pojadą na wycieczkę do stolicy. Nie przypuszczali, że to ostatni dzień ich życia. Autobus, którym jechali, spadł z mostu do rzeki, więc chociaż obydwoje byli zdrowi, znaleźli się w niebie. Dotarli do perłowych bram, a tam już św. Piotr służył za przewodnika wszystkim duszyczkom.
Zabrał ich do pięknej rezydencji wyposażonej w bogato rzeźbione meble, mięciutkie dywany, obrazy w kosztownych ramach, a w szafach  piętrzyły się szlachetne jedwabie ze złotą nitką. Mąż nie byłby sobą, gdyby nie szepnął do żony:

– Widzisz, a mówiłem ci, że styl skandynawski. proste dechy dobre są dla biedoty, ale ty uparłaś się mieć tak, jak mają znajomi i jak szmatławe pisemka radziły:  m i n i m a l i z m.

Potem weszli do kuchni lśniącej czystością, bogato zaopatrzonej w sprzęty. Tu z kolei oczy żony zaświeciły się, gdyż od zawsze marzyła o tak wyposażonej kuchni.  Obok domu był ogród, basen i własny wodospad, by słuchać szumu wody. Można było zobaczyć miny małżonków, gdy św. Piotr powiedział:

– „Witajcie w niebie, to będzie teraz na zawsze wasz dom”.

Starzec przestraszył się, zapytał, ile to wszystko będzie kosztowało, przecież na ziemi nie byli bogaci.

– „Nic nie kosztuje, pamiętaj, to twoja nagroda za spokojne i przyzwoite życie.”

Mężczyzna wyjrzał przez okno i zobaczył pole golfowe piękniejsze niż kiedykolwiek widział na Ziemi.
– „ Pewnie opłaty tu są bardzo drogie” – zaczął zrzędzić stary człowiek.

– „To jest niebo –  odpowiedział Piotr – możesz grać za darmo, każdego dnia.”

Następnie wszyscy udali się do niebiańskiego klubu, skąd rozchodziły się cudowne aromaty; zobaczyli obfity lunch w formie bufetu, a w nim wszystkie kuchnie świata, od owoców morza po żebra, steki i wyrafinowane desery .

Starzec spojrzał znacząco w stronę pyszności rozłożonych na półmiskach.

– „Nawet nie pytaj, wszystkiego możesz próbować. Tu codziennie będziecie jadali” – powiedział do niego św. Piotr – to jest niebo, jesz co chcesz i za darmo.”

Starzec rozejrzał się  nerwowo i spojrzał na żonę:

 – „Ale nie widzę produktów o niskiej zawartości tłuszczu, nie widzę zieleniny, nie ma herbaty zielonej, kawy bezkofeinowej. Patrz:  masło 83%, golonka, schaby, ulubiony smalec z cebulką, boczek…  Od dwudziestu pięciu lat nie miałem tych pyszności  w ustach.” 

–  „Możesz jeść i pić ile chcesz i nigdy nie będziesz gruby ani chory. To jest niebo – przypomniał raz jeszcze St. Peter.

– „I bez katowania się dietami, bez siłowni do ćwiczeń, bez odmawiania sobie jedzenia będę zdrowy i szczupły?” – dopytywał niedowiarek.
– „Oczywiście. Tu nie testuje się cukru,  ciśnienia krwi, rozrzedzenia, parametrów, bo zawsze będziesz zdrowy, więc jedz i baw się dobrze. ”

Mąż spojrzał na żonę z wyrzutem i powiedział:

– „Gdyby nie ty i twoja dieta beztłuszczowa…, zero mięsa…, obrzydliwe sałatki…,  płatki zbożowe… , otręby…, kiełki…, ziarenka…, zero kalorii… (Tfu!), to

 moglibyśmy tu już być kilkanaście  lat temu !”

[Post opracowany wg opowiadania na blogu: https://garfieldhug.wordpress.com/2019/09/29/heavens-delight/%5D