Monolog oczarowanej nie tylko oczarami

Miło jest patrzeć na kwiaty, które zakwitły w ogrodzie w środku zimy.  Oczary nazywane są leszczyną czarownicy bądź orzechami czarnoksięskimi. Ich gałązki służyły jako różdżki do poszukiwania wody pod ziemią. Takie czarusie oczarują każdą kobietę bez względu na wiek.

Wprawdzie nie jestem typową kobietą, ani matką Polką,  ale i tak dźwigam dziedzictwo poprzedniego wieku, czyli przekonanie, że jedni są od prac domowych, a inni od wyższych celów. Za to jako kobietę pracującą, nic mnie nie dziwi. Przecież byłam pierwszą w rodzinie frankowiczką, skoro miałam „Franię”, gotowałam na tej nowoczesnej płycie indukcyjnej z odsuwanymi „fajerkami” i podkową w palenisku, a Black Friday znałam codziennie, gdy towar rzucali do sklepu.

Teraz także nie jest lekko.

Ileż slalomów muszę zrobić między kilometrami półek w tych przepastnych marketach, a potem jak ta siatkarka z tymi siatkami truchtem do domu,  gdyż tam  głód widać…  W. Szymborska zauważyła, że kobieta  nie wie, co to śrubka, ale jak trzeba, to i most potrafi zbudować. Tak, tak, prawdziwa kobieta zrobi wszystko,  szkoda tylko, że prawdziwy mężczyzna na to jej łaskawie zezwala.

 Jak ten wół

każda ciągnie dom za sobą cała w skowronkach. W jakich skowronkach,  raczej wzburzona. A jaka mam być, gdy kręcę piruet za piruetem z tą szczotką, bo nikt inny, nie wiedzieć czemu, brudu nie widzi.  Nie dość, że kobiety są wielozadaniowe, to jeszcze dochodzi ten wirtualny świat na dysku… Ten dopiero frustruje, stresuje i rujnuje radość. W końcu przychodzi on, taaki dzień podwyższonego ciśnienia, nic dziwnego, że każda staje na rzęsach, gdyż czasem trzeba wyjść z siebie i pójść na ten spacer z tymi myślami pod rękę.

Masz babo placek

nie umiem odpowiedzieć na proste pytanie: Dlaczego kobiecy pejzaż to same zmartwienia, zamglenia, dylematy. Wkładam  przecież sama te kamienie do kieszeni, a potem dziwię się, że ciężkie… Ha, ale taka schowana broń sieczna dodaje odwagi, animuszu i bojowości. Niechże leżą, mogą się przydać, w każdym razie będą pod ręką.

Wietrzna kobieta?

pewnie, że wietrzna, a jaka ma być ?  W i e c z n a?  Stoję w tej łazience i myślę, że trzeba wymienić deskę klozetową. A mogłam wyjść za hydraulika, sprawa byłaby prostsza. Patrzę na rolki papieru toaletowego kupione osobiście wczoraj. Nikt za mnie nie powiesi? Trudno, niech leżą, bo jak pisał Wojtek G. „z wiekiem i próchnicą nie wygrasz”.  Dziwi mnie również wypominanie przez te wąsate postaci   zakupów robionych przez kobiety, jakby nie wiedzieli dla kogo one chcą być piękne. One – mili panowie – doskonale wiedzą, iż mężczyźnie łatwiej przychodzi patrzenie niż myślenie.

Cóż, męski świat nie przejmuje się twoimi, kobieto, rozterkami. Ma swoje własne. Ale to już temat na inną rozprawkę.