Kraków ma swoją aligatorkę

The history of the alligator flowing on the Vistula River in Krakow.

Dawno, dawno temu w jamie nad Wisłą mieszkał smok obecnie mylony ze smogiem.

To jeszcze nic

ale w 1897 r.  gruchnęła wieść, że z jaja zostawionego  w Smoczej Jamie urodził się nowy smok. Nie było z czego śmiać się, nad Wisłą ptactwo znikało w niewytłumaczalny sposób. Śmiałkowie widzieli wciągane pod wodę przez zielonego potwora kury, kaczki, łabędzie, gęsi. Wieść wywołała podobną panikę jak współczesny wirus. Strach zapanował nad Wisłą od Tatr po morze. Wszyscy wypatrywali tego smoka z Krakowa, spekulacjom nie było końca; podobnie współcześni ekscytowali się potworem z Loch Ness.

Krakowski „Czas”

przynosił niepokojące wieści, wreszcie sięgnął po Sienkiewicza, by dowiedzieć się, że strzałem ze sztucera w głowę można zabić krwiożercze zwierzę. Zaangażowano wiele służb, w tym Bractwo Kurkowe.  W końcu udało się  W. Anczycowi pozbawić go życia. Był to prawie dwumetrowy krokodyl. I tu zaczęły się schody. Jak to możliwe, by ze smoczego jaja wylągł się jakiś krokodyl? Po wtóre jak wwieźć go do miasta, skoro na rogatkach trzeba było zapłacić myto, a w spisie takiego towaru nie było.

Ale od czegóż krakowianie mają swój krakowski targ

na którym zawsze się dogadają? Uznali, że krokodyl to…  prosię, więc można było za niego zapłacić i wjechać z łupem do miasta. Wprawdzie byli tacy, którzy twierdzili, że jakiś czas temu w Podgórzu stał  cyrk z wozami, ale dyrektor zaprzeczył, by im zginął krokodyl, zatem po sprawie.  Uczeni potwierdzili, że ów krokodyl to aligator płci żeńskiej, czyli aligatorka. Samica aligatora o 80 zębach została wypchana  i jakiś czs pełniła  funkcję marketingową w sklepie kolonialnym w Rynku (Szara Kamienica), ale to nie spodobało się urzędnikom, bo  zwierzę przecież nie pochodziło z Galicji, więc aligatorkę oddano władzom, dlatego teraz w Muzeum Zoologicznym przy Ingardena można zobaczyć krakowskiego krokodylka wyłowionego z naszej Wisły.

Cuda i dziwy z tą rzeką, doprawdy, jak nie smok, to aligatorka, a kiedy grały Wisła z Odrą, nic dziwnego, że wszyscy byli tymi rzekami podtopieni.