Ta korona wirusa nadal przyświeca

Conspiracy theories in the age of a pandemic.

Dżumy, cholery, hiszpanki i inne zarazy

od zarania dziejów nękały ludzkość. Najlepszym sposobem uchronienia przed chorobą, była izolacja. I nic w tej materii nie zmieniło się, takie obostrzenia i dziś na pierwszym miejscu. Po przejściu zarazy następowała ekspansja nadmiernej religijności, a także wzrost mistycyzmu. A u nas już przed pandemią widoczna była tendencja pokazowej religijności z przyklękaniem przed kim popadnie z partyjnymi przykazaniami; co będzie po pandemii, strach myśleć.

A jak to było w królewskim mieście, opowiem

Najpierw w Krakowie zakaził się Lajkonik. Nic dziwnego, tak kończy się bezkarne hasanie, w dodatku bez maski. Dał przykład innym, dlatego krakowianie nieczęsto zakładali maski, nie myli dokładnie rąk, a ochlapywali jedynie powierzchownie, stąd prowadzenie w tabelach i rankingach. Nawet memy były zdziwione, że taki Polak zamiast raczyć się spirytusem, polewał nim ręce. Ktoś musiał być temu winny, gdy zakażenia zamiast maleć, wzrastały, więc oskarżono ośrodek w Wuhan. Potem uknuto teorię, że pandemii winien Bill Gates, skoro domagał się ograniczenia dzietności krajów Trzeciego Świata, gdzie jedenaścioro dzieci to powszechność, dlatego przestrzegał przed przeludnieniem, gdy Afryka ruszyła do Europy w poszukiwaniu dobrego bytu. Albo może to zmowa pazernych firm farmaceutycznych, bo na nieszczęściu zarabia się najwięcej?

Teorie spiskowe miały się dobrze

Uważni przyglądali się bacznie Lajkonikowi. Dostrzegli, że genotyp mu się zmienia, dlatego bardziej przypomina panią Lajkonik o dziewczęcych rysach twarzy. Kiedy przyozdobił się błyskawicą, dopiero zaczęło się dziać. Pod pomnik Adasia przybywali antyszczepionkowcy z dalszymi rewelacjami jakoby SARS COV- 2 był bronią biologiczną mającą pozbycie się coraz dłużej wiekowych, od których glob już posiwiał, a seniorowie nie dość, że długo żyją, to jeszcze mają chęć na więcej.

W końcu stało się jasne, że jednak wirus przeskoczył na człowieka podczas konsumpcji zupy z nietoperza.

– Ale u nas takich zup się nie jada – oponował Lajkonik.

– Nie szkodzi, są inne zwierzęta. Takie koty na przykład, one też wiele potrafią, ho, ho! I tak, drogi Lajkoniku, zapewne miną lata zanim gacka, pieseła i koteła uwolnimy od zarazy, chociaż pies może warknąć, a kot ofuknąć.

Życie w zadżumieniu

wreszcie gruchnęła wieść, a internet potwierdził, że COVID został rozprzestrzeniony przez maszty telefonii komórkowej piątej generacji, o czym wcześniej z ambon grzmieli ci, co mają układy w samych niebiesiech.

Lajkoniku,

a może wystarczy przypomnieć sobie szkolną lekturę A. Camusa, w której czytamy, że każdy z nas nosi w sobie jakiś zarazek. Mało tego, bakcyl nie zginie nigdy, dlatego „trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka”. I żeby go nie zakazić.

Wystarczy tylko pomyśleć.