A w głowie pustkowie

How do people feel about money?

Płonie watra na Kartoflisku w Wielkiej Wsi

Płonie bogactwo, a wraz z nim nadzieja

Patrzymy w ten ogień i myślimy: ech, żeby być bogatym… Ta opowieść właśnie o tym, bowiem wszystko zaczyna się w głowie, chociaż rzecz dzieje się w Atenach. To historia bogatego Tymona (tragedia utrwalona prawdobodobnie przez W. Shakespeare), szczodrego człowieka otoczonego rojem przyjaciół, którzy bez skrupułów korzystali z jego dobroci, a nawet wykorzystywali w perfidny sposób jego hojność i naciągali tak, że wkrótce skończył się majątek, a wraz z nim rozpłynęli się przyjaciele. Ci, którzy przypadkowo mijali, udawali, że go nie znają. Umarł jako bezdomny, bez grosza, samotny człowiek. Historia Tymona Ateńczyka pokazuje, jak nie należy gospodarować swoimi pieniężnymi zasobami.

Jaki jest stosunek głowy do pieniędzy?

Nietrudno zgadnąć, czego ludzie pragną. W świetle teorii Bernoulliego człowiek pragnie mieć i to dużo, zyskiwać dodatkowo i dostawać jeszcze więcej. Nikt nie lubi tracić. Złote twierdzenie głosi, że „przy dostatecznie wielkiej liczbie prób,  częstość danego zdarzenia losowego będzie się dowolnie mało różniła od jego prawdopodobieństwa”. Teraz już wiesz, ale bez zmian niemożliwe do spełnienia. Poza tym DOBRO to jedyna rzecz, która się dzieli, gdy ją się mnoży.

Jak ważne są pieniądze w życiu

Tego akurat nie musisz sobie wyobrażać: sięgasz ręką do kieszeni, a tam pustka. Myślisz, że skoro harujesz, to czemu nie starcza na wiązanie tych końców kija, tylko co miesiąc braki. Myślisz, jak to się dzieje, że inni mają na wszystko, a nie widać, by się przemęczali, za to kupują już drugi samochód, a u ciebie często świeci pusta podszewka. Myślisz, co jest nie tak, że jedyną pociechą braku pieniędzy jest fakt, że jak przyjdą złodzieje, dołączysz do nich, by szukać z nimi tych twoich pieniędzy.

Bieda zaczyna się w głowie

Mnie mówiono, że jak końców nie da się związać, trzeba szukać nowej pracy i w nowym miejscu. Fakt, nawet z dżungli ludzie wyjeżdżają, by poprawić sobie byt w bogatych krajach Europy, czy Ameryki. Kiedy Freud stracił pracę, uważał, że to okazja, by zmienić zawód i zarabiać nie tylko piórem. Uruchomił pokłady wyzwań, ale mądrze, bo zaopatrzone w entuzjazm i motywacyjne cele, wtedy dopiero sukces działa. Proste? Proste, ale trudne w realizacji, niestety, bo zawsze coś za coś, a poza tym zasiedzeni w jednym miejscu, nie lubimy zmian.

Wielkie lub małe pieniądze są również w głowach

Znane są obrazki Polaków wyjeżdżających do opieki nad starszymi osobami, na zmywak, czy do wykładania towarów na sieciowe półki we Włoszech, Niemczech, Anglii. Chwała im za to, że potrafią, że im się chce poprawić komfort życia sobie i dzieciom. Inna rzecz, że nie każdy jest młody, silny, czy obrotny, by chcieć i mieć większe pieniądze.

Jednak warto wiedzieć, że nadmierna chciwość popycha w stronę gromadzenia i w stronę taniochy, dlatego banki i parabanki mają się dobrze. Dusigrosze zwykle tracą, gdyż latami zbierane i zanoszone do banku pieniądze, sporo tracą na wartości, w dłuższej perspektywie zupełnie nieopłacalne. O tym powinni wiedzieć mający węża w kieszeni, gdyż inflacja zżera ich oszczędności niepostrzeżenie, acz stale i systematycznie. Może w końcu, kiedy nastaną te cyfrowe pieniądze, ludzie więcej zrozumieją, więc zmieni się stosunek do kultu money, do big money? Rzecz nie w pieniądzach, a w szarych komórkach, jak i na co wydajemy.

Czas również istnieje w głowie

To, co robimy z każdą chwilą, zależy od nas i sposobu wykorzystania. Można siedzieć na portalach lub nad rzeką. Tylko niech nikomu nie wydaje się, że ma dużo czasu. Nawet możesz dożyć tej setki, ale czy umysł będzie wówczas sprawny? Być może będzie równy trzylatkowi, bo jednak w życiu najważniejsza jest głowa. A czas to pieniądz, nic nowego.

Wyobraź sobie

Dostałeś propozycję wyboru. Są dwa tysiące na stole, ale musisz wybrać: albo wybierasz 50% tej sumy na pewno, albo masz możliwość podwojenia, jeśli padnie reszka, a jeśli nie – tracisz wszystko. Co wybierasz?

Reklama