Wiek to przeżytek

Aged people can also do a lot.

Jan

Nie kolekcjonuje trudnych przeżyć, nie zbiera złych doświadczeń, nie mówi o cierpieniach w swojej chorobie i ucieka od osób, które narzekają, gdyż uważa, że większość cierpiętniczego smutku rodzi się w momencie rozpamiętywania żalu i pretensji do innych i całego świata, a nie do siebie. Zawsze uśmiechnięty, sypie żartami, dlatego słuchającym o dawnych sklepach żelaznych, garmażerniach, czy końskich targach na rynkach przypomina, że trzeba znaleźć właściwy odcień, bo w życiu chodzi o to, aby jeszcze pożyć. Bez złości, bez nienawiści i cieszyć się każdą chwilą. Jedyne brzydkie słowo na „k”, którego używa to „kaczystan”.

Anna

Modnisia, pozytywnie zakręcona. Nosi obłędnie ciekawe kapelusze, z prostej przyczyny noszenia peruki, gdy włosy straciła, a że wszyscy zachwycają się kapelutkami, nikt nie patrzy na włosy. Na szyję zawiesza kilka sznurów koralików, więc nikt nie widzi zmarszczeń dekoltu. Podpiera się parasolką, ponieważ staw biodrowy wymaga podpierania, a laski to noszą babcie, a ona jest już prababcią. Często zakłada swoje szpilki (bez przesady, podwyższony obcas), dlatego uprzedza: – „Idziemy wolno, przez te wysokie obcasy, nie mogę stracić zębów”.

Mania

Zbawicielka świata i ochroniarz przyrody. Powtarza, że jak nie wiesz, co jeść z nadmiaru na półkach, to jedz bez etykiet. Marchew, buraki, brokuły, cebula, papryka nie potrzebują etykiet, więc nie ma szkodliwego „E”, co najwyżej przenawożone i wczoraj kropione, ale podobno polski rolnik ma mniej pieniędzy niż zachodni na kupno nadmiaru środków. Wodę pije z kranu, nosi w bidonie. O ekologii może godzinami i tak ciekawie, że zawsze ma zasłuchanych. Najważniejsze, że życie jej nie ucieka, ponieważ ma co robić. Ręce pełne szycia, nicowania, przetwarzania potrafią stworzyć coś z niczego, a potem rozdaje podarunki, więc radości sporo, gdy się pojawi.

Marek

Pasjonat życia. Należy do kategorii: „ongiś młody”. Ważne, że zawiść rozumu mu nie odbiera, choć nie ma nic, nawet roweru. -” I hulajnogi też nie mam, żeby była jasność, ale pojazd mam. Ha, ha, jest nim wózek na zakupy, którym przywożę tony warzyw, bo wbrew opinii o mężczyznach, mięsożercą nie jestem. Ale suszone larwy mączlika próbowałem, a to też mięso” – mówi o sobie. Zabawki techniczne to on ma w nadmiarze, ponieważ uważa, że jest z pokolenia, któremu się chce robić, naprawiać, budować. To również przypadek na łzy deszczowe, bo tonąc w uśmiechu, przeprasza, że pada. Gdyby od niego zależało, deszcz padałby jedynie nocą, a dzień w dzień skąpany byłby w słońcu. Rozdawacz uśmiechów i dobrych uczynków.

Helena

Mówi o sbie: – „Młoda inaczej, ale z nałogami”. Dodajmy jeszcze i uzależnieniami od tych d kijków i kawy. Codziennie to robi i nieważne, że rzuca żabami, ona wypija kawę i wychodzi. Dorzucić należy jeszcze nieuleczalne marzenia, chorobliwe lęki o przyszłość i niezdrową chandrę, na którą ma sposób: lodówka – kawa z ptasim mleczkiem – zubrzyca – lodówka – gorąca czekolada. I jej endorfiny szczęśliwe. Ale zapytaj, kto to jest Meghan, Kate odpowie: – Nie wiem, a po co mi ta wiedza? Nie wymieni również żadnej z polskich „gwiazd”. Dziwna taka… nie wie, kto się z kim rozwódł, kto kogo poślubił też nie wie, jakby była babą bez dostępu do komputera, tymczasem to osoba internetowa, tyle że bez mediów społecznościowych, ponieważ oddanych przyjaciół ma w realu. Ona młodość ma skrzętnie schowaną w winylu, zasuszone fiołki trzyma w pamiętniku, wszędzie widzi jasne barwy, a Eden czuje w sobie.