Petra – skalne miasto

Petra is a rock city in Jordan.

Kamień na kamieniu

Petra znaczy kamień, miejsce opisywane w Biblii w czasie tułaczki Izraelitów do Ziemi Obiecanej, budynki wykute w kolorowej, czerwono-różowej skale, współcześnie znajdują się na Liście Światowego Dziedzictwa jako jeden z nowych siedmiu cudów świata. Jak wiadomo, ze starych cudów ocalała jedynie piramida Cheopsa, nowe były wybierane demokratycznie przez głosowanie internetowe i telefoniczne, zgłoszono mnóstwo propozycji z całego świata, w tym również polskie Mazury, które doszły aż do finału. W promowanie miasta wykutego w skale włączyła się jordańska rodzina królewska, co spotkało się z krytycznymi uwagami, ale skutecznie zapewniła Petrze miejsce w słynnej siódemce cudów.

Petra nocą

Na terenie skalnego miasta można wykupić nocne zwiedzanie, które zaczyna się o 20.30, a kończy po dwóch godzinach. Wąwóz Siq jest rozświetlony 1500 świecami-lampionami, które tworzą efektowne wzory na ścianach, a na granatowym niebie miliony gwiazd.

Przed nami oświetlony Skarbiec Faraona, w tle słyszymy melodię graną na flecie, a my zasłuchani w opowieść Beduina… obraz znany z filmu Indiana Jones. Spektakl by night zapewne odczujemy mocniej również w kieszeni (17 JOD), bo ktoś za tyle świec musi zapłacić, czyli tak zaczyna się komercja, skoro to nie jest rzeczywista atrakcja, a przygotowany spektakl specjalnie dla turystów.

Petra – skalna perła miasta Nabatejczyków z VI w. pne

Za odkrywcę skalnego miasta uważa się szwajcarskiego geografa J. L. Burckhardta. Warto znać tę historię, aby zrozumieć pasję odkrywcy. Beduini, przyzwyczajeni do skalnych rzeźb, nie rozumieli szkicowania i wpatrywania się w czerwone góry, uważali ciekawskich przybyszów za szpiegów i pozbawiali życia. Co zrobił Buckhardt? Nauczył się arabskiego, zapoznał z Koranem, w końcu przeszedł na islam, by wcielić się w arabskiego szejka i w 1812 r. pod zmienionym nazwiskiem stanął przed skalnymi budowlami. Szkice i notatki wysyłał do Europy, a legenda o zaginionym mieście przyciągała archeologów z różnych krajów, w tym naszego rodaka, W. Szczepańskiego, który wyprawę swą opisał w książce pt. „W Arabii Skalnej”. Petrę, niegdyś bogate miasto, tak naprawdę zniszczyły trzęsienia ziemi.

W Skarbcu Faraona, najbardziej przyciąga ta pięćdziesięciometrowa fasada przypominająca hellenistyczną świątynię z korynckimi kolumnami. Podobno budowniczowie wykuwali Skarbiec od góry, więc musieli wykuwać, kiedy wisieli na linach, by powoli spuszczać się w dół.

Pątniczy trud

Wschody i zachody

Niepowtarzalne, promieniujące, codziennie inne.

W Jordanii od trzech lat nie padał deszcz. Tu urośnie jedynie to, co podlewane. Najgorzej mają dzikie zwierzęta. Beduini twierdzili, że latem wilki podchodziły pod zabudowania i piły wodę z ręki, tak były złaknione każdej kropli. Patrzysz na tę kamienną przestrzeń, męczy cię piach i wysoka temperatura także w listopadzie, więc kiedy wysiądziesz z samolotu, zobaczysz zieleń, odetchniesz z ulgą. Jak dobrze, że żyję wśród zieleni.

Zdjęcia: T. – dziękuję.

Reklama