Sodoma i Gomora w świątobliwym Krakowie

Tu była niegdyś Piwnica Świdnicka

Podróżnik M. Csombor zostawił niezbyt pochlebną informację o morale dawnego Krakowa:

„(…) jeśli idzie o obyczajność, to nie sądzę, żeby w Sodomie i Gomorze większa była swoboda niż w Krakowie. Gdzie spojrzysz, ujrzysz bez liku wszeteczności (…) Zaś zakonnicy z lubieżnicami z taką gadają śmiałością, jak powaśnieni z Bogiem Kozacy czy żołdacy.”

Już w w XV wieku rajcy zwrócili się do sfer kościelnych z zapytaniem, czy miasto może stawiać domy nierządu i czerpać z nich zyski. Odpowiedzi udzielił dominikanin Jan Falkenberg, w dodatku podparł się autorytetem św. Augustyna, że prostytucja jest koniecznością, aby nie było cudzołóstwa, kazirodztwa, burd, czy innych „nieczystości”, a pomniejsze miasta powinny mieć na etacie nierządnice (nawet w małym Kunowie – Heva), bo wybierać trzeba mniejsze zło. Zapotrzebowanie na wszetecznice wzrastało wraz z przejazdem dworów, magnackich zjazdów, ceremonii sakralnych, odpustów, czy roszad wojskowych. Oficjalnie miejsca uciech były znane, jak Piwnica Świdnicka w Ratuszu, Smocza Jama, miejskie łaźnie, szynki, gospody. „Taneczne” domy były prawie na każdej ulicy niczym dziś salony masażu. Chociaż frekwencja była duża, zarobki marne, często w naturze za przyodziewek, pożywienie, koraliki czy kieliszek gorzały. Do dziś w niektórych kręgach istnieje przekonanie, że gdzie kobieta i mężczyzna, tam i diabła się znajdzie, bo przecież nie człowiek jest winny, skoro czart w nierządzie macza palce. Podwójna moralność wybaczała mężczyznom, paniami pogardzano, odsądzano ich od czci, wiary, to tylko one miały smażyć się w piekle. Tymczasem współcześnie w takim portalu randkowym możesz znaleźć partnera dla siebie, ale także mężów przyjaciółek, znajomych, a gdy dobrze poszukasz, to zdarza się również własnego męża znaleźć wśród szukających pocieszenia.