Nareszcie udany projekt

A city without inhabitants?

Co robią ludzie w miastach?

Czytam o tym wydarzeniu z nieukrywaną dumą, jako że Kraków pierwszy zainicjował wspaniały projekt pt. „Miasto bez mieszkańców”, ponieważ coraz więcej przykładów na to, że głównym problemem naszych miast są ludzie. Być może za przykładem królewskiego miasta pójdą po rozum inne, gdy zobaczą efekty. W ostatnich latach po kolei pozbywaliśmy się pieców, kominków, miejsc postojowych, trawników i miejsc zielonych, teraz przyszedł czas na ludzi. Przecież od dawna obserwowaliśmy niszczące działanie człowieka, gdyż naukowcy to zbadali i dowodzili, instytuty donosiły i alarmowały, fachowcy uprzedzali i ostrzegali, a my dalej nie widzieliśmy tego, że największym zagrożeniem dla miasta jest sam człowiek. Nie dość, że zanieczyszcza powietrze wydychanym azotem, to jeszcze zadeptuje chodniki, śmieci, dziurawi drogi, korkuje ulice. To pytam, jak w tych warunkach miasto może mieć zrównoważony i swobodny rozwój? Jak można radośnie funkcjonować, gdy ktoś depcze ci po piętach, przepycha w przejściach i wjeżdża autami na chodniki? Nie tylko ludzie chorowali, ale także drzewa umierały – stojąc – na chodnikowych płytach.

Jak oczyścić atmosferę miasta?

Wprawdzie już od dawna były widoczne próby uzdrowienia, ale jako niekompleksowe, więc mało zauważalne. Na początku wyprowadzono mieszkańców z Rynku, dlatego mogły rozłożyć się tu wygodnie banki, kancelarie, prawni radcowie, również w Pałacu Spiskim z XV wieku całkiem dobrze prosperuje portugalska Biedronka, a kawiarniane knajpy mogły swobodnie wyłożyć na deptaki swoje podwoje i parasole.

Następnym etapem było stworzenie stref czystego tlenu, dlatego zamykano wjazdy do poszczególnych ulic, czy dzielnic, ale wozy porządkowe takiej dzielnicy Kazimierz domagały się wyjątków, by dostawczaki, czy śmieciary mogły doń wjechać, ponieważ turyści, podróżnicy, czy zagraniczni goście lubią dobrze zjeść, nie tylko jak my schabowego z kapustą. Na całe nasze szczęście urzędnicy podobno mają się włączyć w realizację projektu, więc mogą wyłączyć z ruchu na początek dwa ronda (Mogilskie i Mateczny) oraz niektóre ulice, np. Królowej Jadwigi, Focha, Lubicz, Wielicką, Zakopiańską…

W Krakowie należy chodzić na nogach

Wiadomo, że nie pieszo… Co to ludzie nóg nie mają, by przejść się do Lasku Wolskiego, na kopiec Kościuszki, czy do Nowej Huty? Taki Kurdwanów, Prokocim, Bieżanów nie leżą przecież za granicą, tylko w końcu za rogatkami miasta. Jak za daleko, są dorożki, proszę bardzo, czekają. Trasę do Łagiewnik można przemianować na pieszą, pątniczą, więc przy okazji niejako ludzie będą mogli zadbać o własną duchowość, co przyniesie każdemu korzyść. Mniej samochodów, to mniej smogu, więc smok będzie miał czym oddychać. Na nowych osiedlach to już widać, bowiem budowlańcy często wydzielają łaskawie jedno lub nawet czasem zapominają o miejscach postojowych dla samochodów, więc chorób mniej, skoro ludzie będą chodzili, a nie jeździli. I Lajkonik miałby gdzie hasać, i królowie na Wawelu spokojni, bo wycieczki nie zakłócałyby im ciszy. Grunt zaorać, zalesić, posiać trawę, smok nie będzie straszył, a z kolei smog pozwoli odetchnąć świeżością powietrza.

Gdybyż jeszcze udało się jakimś cudem wyprowadzić resztę opornych na zmiany miasta, byłoby czysto, higienicznie i bezpiecznie. Nie byłoby paraliżu rond, zapchanych do granic możliwości ulic, chodników, które służą jako parkingi, gdyż zawalidrogi byłyby odholowane na złom, tam, gdzie ich miejsce. Tylko jak przekonać mieszkańców, że miasta im nie służą, a szczęśliwe miejscowości to miasta bez ludzi?